Sâffât Suresi Türkçe Meali

Sâffât  1: Andolsun; saf bağlayıp duranlara.

Sâffât  2: Haykırıp sürenlere.

Sâffât  3: Zikir okumakta olanlara.

Sâffât  4: Ki, sizin ilahınız muhakkak ki bir tektir.

Sâffât  5: Göklerin, yerin ve ikisinin arasında bulunanların Rabbıdır. Ve doğruların da Rabbıdır.

Sâffât  6: Doğrusu Biz; dünya göğünü bir süsle, yıldızlarla süsledik.

Sâffât  7: Ve onu inatçı her şeytandan koruduk.

Sâffât  8: Onlar Mele-i Ala´yı dinleyemezler ve her yönden sürülerek atılırlar.

Sâffât  9: Kovularak. Ve onlar için sürekli bir azab vardır.

Sâffât  10: Ancak çalıp çırpan olursa; onu da hemen delip geçen yakıcı bir alev takib eder.

Sâffât  11: Onlara sor; yaratış bakımından kendileri mi daha zordur, yoksa bizim yaratmış olduklarımız mı? Doğrusu Biz; onları cıvık bir çamurdan yarattık.

Sâffât  12: Hayır, sen; şaşırıp kaldın, onlarsa alay edip duruyorlar.

Sâffât  13: Kendilerine öğüt verildiğinde ise öğüt dinlemezler.

Sâffât  14: Bir ayet gördüklerinde, onu eğlenceye alırlar.

Sâffât  15: Ve derler ki: Bu, ancak apaçık bir büyüdür.

Sâffât  16: Öldüğümüzde, toprak ve kemik olduğumuzda mı, biz mi, diriltileceğiz?

Sâffât  17: Veya önceki babalarımız mı?

Sâffât  18: De ki: Evet, hem de hor ve hakir olarak.

Sâffât  19: O, sadece bir tek çığlıktır ki onların birden bire gözleri açılıverecektir.

Sâffât  20: Ve dediler ki: Vay bize, bu; din günüdür.

Sâffât  21: Bu, ayırdetme günüdür ki siz, onu yalanlamıştınız.

Sâffât  22: Zulmetmiş olanları ve onların eşlerini toplayın. Onların taptıklarını da;

Sâffât  23: Allah´tan başka. Ve onları cehennem yoluna götürün.

Sâffât  24: Durdurun onları. Çünkü onlar sorumludurlar.

Sâffât  25: Size ne oldu ki birbirinizle yardımlaşmıyorsunuz?

Sâffât  26: Hayır; onlar bugün, teslim olmuşlardır.

Sâffât  27: Bir kısmı bir kısmına dönerek soruştururlar.

Sâffât  28: Ve derler ki: Doğrusu siz, bize sağdan gelirdiniz.

Sâffât  29: Onlar da derler ki: Hayır, siz zaten iman edenler olmamıştınız.

Sâffât  30: Bizim, sizin üstünüzde bir hakimiyetimiz de yoktu. Aksine siz, azgınlar topluluğu oldunuz.

Sâffât  31: Bunu için Rabbımızın sözü, üzerimize hak oldu. Doğrusu biz, tadacak olanlarız.

Sâffât  32: Sizi azdırdık; çünkü biz de azgınlardan olmuştuk.

Sâffât  33: Artık o gün onlar, muhakkak ki azabda ortaktırlar.

Sâffât  34: Biz, suçlulara muhakkak böyle yaparız.

Sâffât  35: Çünkü onlara; Allah´tan başka ilah yoktur, denildiğinde, büyüklük taslarlardı.

Sâffât  36: Ve derlerdi ki: Deli bir şair için mi ilahlarımızı terkedeceğiz?

Sâffât  37: Hayır, O; hakkı getirmiş ve peygamberleri tasdik etmişti.

Sâffât  38: Elbette siz, elim azabı tadacaksınız.

Sâffât  39: Ve yapmış olduğunuzdan başkasıyla cezalandırılmayacaksınız.

Sâffât  40: Ancak Allah´ın ihlasa erdirilmiş kulları müstesna.

Sâffât  41: İşte onlar için, ma´lum bir rızık vardır.

Sâffât  42: Ve meyveler. Onlar, ikram edilenlerdir;

Sâffât  43: Naim cennetlerinde,

Sâffât  44: Karşılıklı tahtlar üzerinde.

Sâffât  45: Kendilerine kaynaktan doldurulmuş kadehler sunulur,

Sâffât  46: Ki bembeyazdır, içenlere zevk verir.

Sâffât  47: Başağrısı yoktur onda ve sarhoş da etmez.

Sâffât  48: Yanlarında el değmemiş ve bakışlarını yalnız eşlerine çevirmiş iri gözlüler vardır.

Sâffât  49: Sanki onlar, saklı bir yumurta gibidirler.

Sâffât  50: Bir kısmı bir kısmına dönerek soruştururlar.

Sâffât  51: İçlerinden bir sözcü der ki: Benim bir dostum vardı.

Sâffât  52: Derdi ki: Sen de mi tasdik edenlerdensin?

Sâffât  53: Öldüğümüz, toprak ve bir yığın kemik olduğumuz zaman mı, biz mi ceza göreceğiz?

Sâffât  54: Siz, onu bilir misiniz? dedi.

Sâffât  55: Bir bakar ve onu cehennemin ortasında görmüştür.

Sâffât  56: Dedi ki: Allah´a andolsun ki; az kaldı beni de mahvedecektin.

Sâffât  57: Rabbımın lutfu olmasaydı, ben de oraya götürülenlerden olacaktım.

Sâffât  58: Biz, bir daha ölmeyeceğiz değil mi?

Sâffât  59: Ancak ilk ölümümüz müstesna, ve azablandırılmayacağız da.

Sâffât  60: İşte bu, şüphesiz büyük kurtuluştur.

Sâffât  61: Çalışanlar bunun gibisi için çalışsınlar.

Sâffât  62: Konak yeri olarak bu mu hayırlıdır, yoksa zakkum ağacı mı?

Sâffât  63: Doğrusu Biz, onu; zalimler için bir fitne yaptık.

Sâffât  64: O, cehennemin dibinde çıkan bir ağaçtır.

Sâffât  65: Tomurcukları şeytanların başları gibidir.

Sâffât  66: Onlar muhakkak ondan yiyecekler ve karınlarını onunla dolduracaklardır.

Sâffât  67: Sonra onlar için, üzerine kaynar su katılmış içkiler de vardır.

Sâffât  68: Sonra onların dönüşü muhakkak, yine cehennemedir.

Sâffât  69: Doğrusu onlar, babalarını sapıklar olarak bulmuşlardı.

Sâffât  70: Yine de onların izlerinde koşturuluyorlardı.

Sâffât  71: Andolsun ki; onlardan önce geçenlerin çoğu da sapıtmıştı.

Sâffât  72: Ve andolsun ki; onlara, uyarıcılar göndermiştik.

Sâffât  73: Bir bak; uyarılanların akıbeti nice oldu.

Sâffât  74: Ancak Allah´ın ihlasa erdirilmiş kulları müstesna.

Sâffât  75: Andolsun ki; Nuh, Bize niyaz etmişti. Ne güzel icabet edenleriz Biz.

Sâffât  76: Onu ve ailesini büyük sıkıntıdan kurtarmıştık.

Sâffât  77: Ve onun soyunu süreklilerin kendisi kıldık.

Sâffât  78: Sonrakiler arasında ona da bıraktık.

Sâffât  79: Alemler içinde selam olsun Nuh´a.

Sâffât  80: Biz, ihsan edenleri; işte böyle mükafatlandırırız.

Sâffât  81: Doğrusu o; Bizim inanmış kullarımızdandı.

Sâffât  82: Sonra diğerlerini suda boğduk.

Sâffât  83: Muhakkak ki İbrahim de onun yolunda olanlardandı.

Sâffât  84: Çünkü Rabbına selim bir kalb ile gelmişti.

Sâffât  85: Hani babasına ve kavmine demişti ki: Neye ibadet ediyorsunuz?

Sâffât  86: Yalancılık etmek için mi, Allah´tan başka tanrılar mı istiyorsunuz?

Sâffât  87: Alemlerin Rabbı hakkındaki zannınız nedir?

Sâffât  88: Derken yıldızlara bir göz atarak baktı.

Sâffât  89: Doğrusu ben, rahatsızım, dedi.

Sâffât  90: Bunun üzerine arkalarını dönüp uzaklaştılar.

Sâffât  91: O da, tanrılarına yönelip dedi ki: Yemiyor musunuz?

Sâffât  92: Ne o, konuşmuyor musunuz?

Sâffât  93: Nihayet üzerlerine yürüyüp sağıyla vurdu.

Sâffât  94: Bunun üzerine koşarak ona geldiler.

Sâffât  95: Dedi ki: Yonttuğunuz şeylere mi tapıyorsunuz?

Sâffât  96: Halbuki sizi de, yaptıklarınızı da Allah yaratmıştır.

Sâffât  97: Haydin; dediler, onun için bir bina yapın da onu alevli ateşe atın.

Sâffât  98: Ona hile yapmak istediler. Biz de onları en aşağılar kıldık.

Sâffât  99: O, dedi ki: Doğrusu ben, Rabbıma gidiyorum. O beni hidayete erdirir.

Sâffât  100: Rabbım, bana salihlerden ihsan et.

Sâffât  101: Biz de ona, hilim sahibi bir oğul müjdeledik.

Sâffât  102: O, kendisinin yanısıra yürümeye başlayınca dedi ki: Oğulcuğum; doğrusu ben, rüyada iken seni boğazladığımı görüyorum. Bir bak, ne dersin? O da dedi ki: Babacığım; sana emrolunanı yap. İnşallah beni sabredenlerden bulursun.

Sâffât  103: İkisi de teslim olunca, babası; oğlunu alnı üzere yatırdı.

Sâffât  104: Biz, ona şöyle seslendik: Ey İbrahim;

Sâffât  105: Sen rü´yayı gerçekleştirdin. Elbette Biz, ihsan edenleri böylece mükafatlandırırız.

Sâffât  106: Muhakkak ki bu, apaçık bir imtihandı.

Sâffât  107: Ve ona fidye olarak büyük bir kurbanlık verdik.

Sâffât  108: Sonrakiler arasında ona da bıraktık.

Sâffât  109: Selam olsun İbrahim´e.

Sâffât  110: Biz, ihsan edenleri işte böyle mükafatlandırırız.

Sâffât  111: Muhakkak ki o, mü´min kullarımızdandı.

Sâffât  112: Ona salihlerden bir peygamber olmak üzere İshak´ı müjdeledik.

Sâffât  113: Onu da, İshak´ı da mübarek kıldık. O ikisinin soyundan ihsan eden de vardır, kendisine açıkça zulmeden de.

Sâffât  114: Andolsun ki; Musa ve Harun´a da lutuf da bulunmuştuk.

Sâffât  115: O ikisini de, kavimlerini de büyük bir sıkıntıdan kurtarmıştık.

Sâffât  116: Onlara yardım etmiştik de galibler onlar oldu.

Sâffât  117: Her ikisine de apaçık anlaşılan kitab vermiştik.

Sâffât  118: Ve onları doğru yola hidayet etmiştik.

Sâffât  119: Sonrakiler arasında; ikisini de bıraktık.

Sâffât  120: Musa ve Harun´a selam olsun.

Sâffât  121: Muhakkak ki Biz, ihsan edenleri böyle mükafatlandırırız.

Sâffât  122: Doğrusu o ikisi de, mü´min kullarımızdandı.

Sâffât  123: Muhakkak ki İlyas da peygamberlerdendi.

Sâffât  124: Hani kavmine demişti ki: Siz, hiç korkmaz mısınız?

Sâffât  125: Yaratıcıların en güzelini bırakıp da Ba´l´e mi taparsınız?

Sâffât  126: Sizin de Rabbınız, önceki babalarınızın da Rabbı olan Allah´ı.

Sâffât  127: Fakat bunlar, onu yalanlamışlardı. Muhakkak ki onlar da cehenneme götürüleceklerdir.

Sâffât  128: Yalnız Allah´ın ihlasa erdirilmiş kulları müstesna.

Sâffât  129: Sonrakiler arasında ona da bıraktık.

Sâffât  130: Selam olsun İlyas´a.

Sâffât  131: İşte Biz, ihsan edenleri böyle mükafatlandırırız.

Sâffât  132: Muhakkak ki o, mü´min kullarımızdandı.

Sâffât  133: Muhakkak ki Lut da peygamberlerdendi.

Sâffât  134: Hani Biz, onu ve ailesini topluca kurtarmıştık.

Sâffât  135: Geridekiler arasında kalan bir kocakarı müstesna.

Sâffât  136: Sonra diğerlerini yerle bir etmiştik.

Sâffât  137: Doğrusu siz, sabahleyin onlara uğrar üzerlerinden geçersiniz.

Sâffât  138: Geceleyin de. Hala akletmez misiniz?

Sâffât  139: Muhakkak ki Yunus da peygamberlerdendi.

Sâffât  140: Hani o, dolu bir gemiye kaçmıştı.

Sâffât  141: Kur´a çekmişti de yenilenlerden olmuştu.

Sâffât  142: Yenilgiye uğramışken, bir balık yutmuştu onu.

Sâffât  143: Eğer o, tesbih edenlerden olmasaydı.

Sâffât  144: Tekrar diriltilecekleri güne kadar onun karnında kalacaktı.

Sâffât  145: Rahatsız bir halde iken Biz, onu açıklık bir yere attık.

Sâffât  146: Ve onun için geniş yapraklı bir bitki yetiştirdik.

Sâffât  147: Onu yüz bin veya daha fazlasına elçi gönderdik.

Sâffât  148: Nihayet ona inandılar, Biz de onları bir süreye kadar geçindirdik.

Sâffât  149: Şimdi sen, onlara sor, kızlar senin Rabbının da, oğlanlar onların mı?

Sâffât  150: Yoksa, Biz, melekleri dişi olarak yarattık da onlar buna şahid miydiler?

Sâffât  151: İyi bilin ki; gerçekten onlar, iftiralarından ötürü şöyle diyorlar:

Sâffât  152: Allah doğurdu. Hiç şüphesiz onlar yalancılardır.

Sâffât  153: Kızları, oğullara tercih mi etmiş?

Sâffât  154: Ne oluyor size, nasıl hükmediyorsunuz?

Sâffât  155: Hiç düşünmüyor musunuz?

Sâffât  156: Yoksa sizin apaçık bir deliliniz mi var?

Sâffât  157: Eğer sadıklardan iseniz kitabınızı getirin.

Sâffât  158: O´nunla cinnler arasında bir neseb bağı uydurdular. Andolsun ki; cinnler de, onların götürüleceklerini bilmektedirler.

Sâffât  159: Allah, onların nitelendirdiklerinden münezzehtir.

Sâffât  160: Allah´ın ihlasa erdirilmiş kulları müstesna.

Sâffât  161: Muhakkak ki sizler ve taptıklarınız,

Sâffât  162: O´na karşı hiç fitneleyebilecek değilsiniz.

Sâffât  163: Tabii cehenneme girecek olan müstesna.

Sâffât  164: Bizim her birimizin belirli bir makamı vardır.

Sâffât  165: Ve muhakkak ki biz; saf bağlayıp duranlarız.

Sâffât  166: Ve muhakkak ki biz; tesbih edenleriz.

Sâffât  167: Onlar her ne kadar şöyle diyor idiyseler de;

Sâffât  168: Öncekilerde olduğu gibi bizde de bir zikir bulunsaydı;

Sâffât  169: Biz de elbet Allah´ın ihlasa erdirilmiş kulları olurduk.

Sâffât  170: Sonunda O´na küfrettiler, ama ilerde bileceklerdir.

Sâffât  171: Andolsun ki; Bizim, gönderilen kullarımız hakkında sözümüz geçmiştir:

Sâffât  172: Onlar muhakkak yardım görenlerdir.

Sâffât  173: Ve şüphesiz ki Bizim askerlerimiz; onlar galiblerdir.

Sâffât  174: Sen, bir süreye kadar onlardan yüz çevir.

Sâffât  175: Gözetleyiver onları, ilerde göreceklerdir.

Sâffât  176: Yoksa azabımızı mı çabucak istiyorlar?

Sâffât  177: Fakat o, yurtlarına indiğinde uyarılanların sabahı ne kötü olur.

Sâffât  178: Sen, bir süreye kadar onlardan yüz çevir.

Sâffât  179: Gözetleyiver, ilerde göreceklerdir.

Sâffât  180: Tenzih ederiz senin izzet sahibi Rabbını, onların nitelemekte olduklarından.

Sâffât  181: Selam olsun peygamberlere.

Sâffât  182: Hamd olsun, alemlerin Rabbı Allah´a.