Zuhruf Suresi Türkçe Meali

Zuhruf  1: Ha, Mim.

Zuhruf  2: Apaçık kitaba andolsun ki;

Zuhruf  3: Düşünüp anlayasınız diye gerçekten Biz, onu arabça bir Kur´an kılmışızdır

Zuhruf  4: O nezdimizdeki ana kitabdadır. Şanı yücedir, hikmet doludur.

Zuhruf  5: Haddi aşan bir kavimsiniz diye, sizi o Kur´an´la uyarmaktan vaz mı geçelim?

Zuhruf  6: Daha öncekilere nice peygamberler göndermiştik.

Zuhruf  7: Kendilerine bir peygamber gelmeyedursun mutlaka onunla alay ederlerdi.

Zuhruf  8: Biz, bunlardan daha güçlü olanları helak ettik. Öncekilerin misali geçti.

Zuhruf  9: Andolsun ki; onlara: Gökleri ve yeri kim yarattı? diye sorsan, muhakkak: Onları Aziz, Alim yaratmıştır, diyeceklerdir.

Zuhruf  10: O ki; yeri, sizin için bir beşik kılmış, doğru gidesiniz diye orada yollar var etmiştir.

Zuhruf  11: O ki; gökten bir ölçüye göre su indirmiştir. İşte Biz, onunla ölü bir memleketi dirilttik, siz de böylece çıkarılacaksınız.

Zuhruf  12: Ve O ki; bütün çiftleri yaratmıştır. Sizin için bineceğiniz gemiler ve davarlar var etmiştir.

Zuhruf  13: Ta ki bunların üzerine oturunca, Rabbınızın nimetini anarak: Bunları bize müsahhar kılan ne yücedir, yoksa biz bunlara güç yetiremezdik, diyesiniz.

Zuhruf  14: Ve biz, şüphesiz Rabbımıza döneceğiz.

Zuhruf  15: Ama onlar; kullarından bir kısmını, O´nun bir parçası saydılar. İnsan, gerçekten apaçık bir nankördür.

Zuhruf  16: Yoksa; Allah, yarattıkları arasından kızları kendisine alıp oğulları size mi ayırdı?

Zuhruf  17: Ama Rahman´a isnad edilen kız evladla onlardan birisi müjdelenince; yüzü kapkara kesilir de öfkesinden yutkunur durur.

Zuhruf  18: Yoksa süs içinde yetiştirilip de mücadelede açık olmayanı mı?

Zuhruf  19: Onlar; Rahman´ın kulları olan melekleri de dişi saydılar. Yaratılışlarını mı görmüşler. Onların şehadetleri yazılacak ve onlar sorguya çekileceklerdir.

Zuhruf  20: Ve derler ki: Eğer Rahman dilemiş olsaydı; biz, onlara ibadet etmezdik. Onların bu konuda bir bilgileri yoktur. Onlar, yalnız yalan söyleyip dururlar.

Zuhruf  21: Yoksa; daha önce onlara bir kitab verdik de ona mı tutunuyorlar?

Zuhruf  22: Hayır, dediler ki: Doğrusu biz, atalarımızı bir ümmet üzerinde bulduk ve biz de onların izlerinden gitmekteyiz.

Zuhruf  23: Senden önce de hangi kasabaya bir uyarıcı gönderdiysek; o kasabanın varlıklıları sadece dediler ki: Doğrusu biz, babalarımızı bir ümmet üzerinde bulduk ve biz de onların izlerine uymaktayız.

Zuhruf  24: Şayet size atalarınızı üzerinde bulduğunuz şeyden daha doğrusunu getirmişsem; yine mi bana uymazsınız? deyince, dediler ki: Doğrusu sizin gönderildiğiniz şeyi, biz inkar ediyoruz.

Zuhruf  25: Biz de onlardan intikam aldık. Yalanlayanların sonunun nasıl olduğuna bir bak.

Zuhruf  26: Hani İbrahim; babasına ve kavmine demişti ki: Şüphesiz ben, sizin taptığınız şeylerden uzağım.

Zuhruf  27: Beni yaratan müstesna. Şüphesiz ki O; beni hidayete iletecektir.

Zuhruf  28: Ve onu; belki dönerler diye ardından gelenler için kalıcı bir kelime kıldı.

Zuhruf  29: Hayır. Ben, onları da, atalarını da hakkı açıklayan bir peygamber gelene kadar geçindirdim.

Zuhruf  30: Hak kendilerine geldiğinde ise: Bu bir büyüdür. Doğrusu biz, onu inkar ediyoruz, dediler.

Zuhruf  31: Ve dediler ki: Bu Kur´an, o iki kasabanın birinden büyük bir adama indirilmeli değil miydi?

Zuhruf  32: Yoksa Rabbının rahmetini onlar mı paylaştırıyorlar? Dünya hayatında onların geçimlerini aralarında Biz paylaştırdık. Birbirlerine iş gördürebilmeleri için kimini kimine derecelerle üstün kıldık. Rabbının rahmeti, onların biriktirdikleri şeylerden daha hayırlıdır.

Zuhruf  33: Şayet insanlar, tek bir ümmet haline gelmeyecek olsaydı; Rahman´ı inkar edenlerin evlerinin tavanlarını ve üzerinde yükseldikleri merdivenleri gümüşten yapardık.

Zuhruf  34: Evlerinin kapılarını ve üzerlerine yaslanacakları kerevetleri de,

Zuhruf  35: Altına boğardık. Bunların hepsi sadece dünya hayatının geçimliğidir. Ahiret ise; Rabbının katında müttakiler içindir.

Zuhruf  36: Kim, Rahman´ın zikrinigörmezlikten gelirse; Biz, ona şeytanı musallat ederiz.

Zuhruf  37: Şüphesiz ki onlar da bunları yoldan çıkarırlar. Bunlar ise doğru yolda olduklarını sanırlar.

Zuhruf  38: Nihayet Bize gelince der ki: Keşki benimle senin aranda Doğu ile Batı arasındaki kadar uzaklık olsaydı. Sen, ne kötü arkadaş imişsin.

Zuhruf  39: Zulmettiğiniz için, bugün pişmanlığın hiç bir faydası yoktur. Muhakkak ki azabda ortaksınız.

Zuhruf  40: Sen mi duyuracaksın o sağırlara? Körleri ve apaçık sapıklıkta olanları sen mi hidayete eriştireceksin?

Zuhruf  41: Seni onlardan uzaklaştırsak da; muhakkak ki Biz, onlardan intikam alırız.

Zuhruf  42: Yahut da onlara vaadettiğimizi sana gösteririz. Çünkü Biz, onlara karşı gücü yetenleriz.

Zuhruf  43: Sen; sana vahyolunana sarıl. Muhakkak ki sen, dosdoğru bir yol üzerindesin.

Zuhruf  44: Doğrusu bu; sana ve kavmine bir öğüttür. Ondan sorguya çekileceksiniz.

Zuhruf  45: Senden önce gönderdiğimiz peygamberlerimize sor: Biz, Rahman´dan başka ibadet edecek tanrılar kılmış mıyız?

Zuhruf  46: Andolsun ki; Biz, Musa´yı da ayetlerimizle Firavun´a ve erkanına göndermiştik. Ve demişti ki: Şüphesiz ben, alemlerin Rabbının elçisiyim.

Zuhruf  47: Onlara ayetlerimizle varınca, onlar bunlara gülüvermişlerdi.

Zuhruf  48: Onlara biri diğerinden daha büyük olmayan hiç bir ayet göstermedik. Doğru yola dönmeleri için onları azaba uğrattık.

Zuhruf  49: Ve dediler ki: Ey sihirbaz; sana verdiği ahde göre Rabbına bizim için dua et. Muhakkak biz, hidayete eriştirilmiş olacağız.

Zuhruf  50: Azabı üzerlerinden kaldırınca, hemen sözlerinden caydılar.

Zuhruf  51: Firavun, kavmine seslendi ve dedi ki: Ey kavmim; Mısır mülkü ve altımdan akan şu ırmaklar benim değil mi? Hala görmüyor musunuz?

Zuhruf  52: Ben, açıkça söyleyemeyecek derecede zavallı olan şu adamdan daha hayırlı değil miyim?

Zuhruf  53: Ona altın bilezikler verilmeli veya beraberinde kendisine yardım edecek melekler gelmeli değil miydi?

Zuhruf  54: Firavun, kavmini küçümsedi, ama onlar yine de kendisine itaat ettiler. Çünkü onlar, fasık olan bir kavim idi.

Zuhruf  55: Bizi öfkelendirince; onlardan intikam aldık ve hepsini suda boğduk.

Zuhruf  56: Ve onları, sonradan geleceklere bir geçmiş ve örnek kıldık.

Zuhruf  57: Meryem´in oğlu misal olarak verilince; senin kavmin hemen bağrıştı.

Zuhruf  58: Ve: Bizim tanrılarımız mı, yoksa o mu daha iyidir? dediler. Sana böyle demeleri, sadece tartışmaya girişmek içindir. Hayır, onlar kavgacı bir kavimdir.

Zuhruf  59: O; kendisine nimet verdiğimiz ve İsrailoğullarına örnek kıldığımız bir kuldur.

Zuhruf  60: Şayet dileseydik; sizden, yeryüzünde sizin yerinizi tutacak melekler var ederdik.

Zuhruf  61: Şüphesiz ki o, saatın bilgisidir. O´ndan hiç şüphe etmeyin ve Bana tabi olun. İşte doğru yol.

Zuhruf  62: Sakın şeytan sizi çevirmesin. Şüphesiz ki o, size apaçık bir düşmandır.

Zuhruf  63: İsa huccetlerle gelince; demişti ki: Size hikmetle ve ihtilafa düştüğünüz şeylerin bir kısmını açıklamak için geldim. Öyleyse Allah´tan korkun ve bana itaat edin.

Zuhruf  64: Muhakkak ki Allah, benim de Rabbımdır, sizin de Rabbınızdır. Öyleyse O´ na ibadet edin. İşte doğru yol.

Zuhruf  65: Ama aralarında hizibler birbirleriyle ihtilafa düştüler. Acıklı bir günün azabından vay o zulmedenlerin haline.

Zuhruf  66: Onlar, farkında değillerken kendilerine ansızın o saatın gelmesini mi bekliyorlar?

Zuhruf  67: O gün; müttakilerin dışında, dostlar birbirlerine düşman olurlar.

Zuhruf  68: Ey kullarım; bugün size korku yoktur. Ve siz, üzülecek de değilsiniz.

Zuhruf  69: Onlar ki; ayetlerimize iman etmiş ve müslüman olmuşlardır.

Zuhruf  70: Siz ve eşleriniz, ağırlanmış olarak cennete girin.

Zuhruf  71: Onlara altın kadehler ve tepsiler dolaştırılır. Canların istediği ve gözlerin hoşlandığı her şey oradadır. Ve siz, orada ebediyyen kalacaksınız.

Zuhruf  72: İşte o cennet, işlediklerinize karşılık size miras kılındı.

Zuhruf  73: Orada sizin için meyveler vardır. Ve onlardan yersiniz.

Zuhruf  74: Muhakkak ki mücrimler; ebediyyen kalacakları cehennem azabındadırlar.

Zuhruf  75: Azablarına ara verilmeyecek ve orada tamamen ümitsiz kalacaklardır.

Zuhruf  76: Biz onlara zulmetmedik, ama onlar zalimlerin kendileridir.

Zuhruf  77: Ey nöbetçi; Rabbın hiç olmazsa bizi ölüme mahkum etsin, diye çağırışırlar. O da: Siz, böyle kalacaksınız, der.

Zuhruf  78: Andolsun ki; size hak ile geldik. Fakat çoğunuz hakkı hoş görmüyordunuz.

Zuhruf  79: Yoksa bir işe mi karar verdiler? Doğrusu Biz de kararlıyız.

Zuhruf  80: Yoksa kendilerinin sırlarını ve gizli konuşmalarını işitmiyoruz mu sanıyorlar? Hayır, öyle değil, yanlarındaki elçilerimiz yazmaktadır.

Zuhruf  81: De ki: Eğer Rahman´ın çocuğu olsaydı; o takdirde ben, kulluk edenlerin ilkiydim.

Zuhruf  82: Göklerin ve yerin Rabbı, Arş´ın Rabbı onların tavsiflerinden münezzehtir.

Zuhruf  83: Bırak onları, kendilerine vaadedilen güne ulaşıncaya kadar dalsınlar, oyalanıp dursunlar.

Zuhruf  84: Gökte de ilah, yerde de ilah O´dur. Ve O; Hakim´dir, Alim´dir.

Zuhruf  85: Göklerin, yerin ve ikisi arasında bulunanların mülkü kendisine ait olan ne yücedir. Kıyamet saatının bilgisi O´nun katındadır ve O´na döndürüleceksiniz.

Zuhruf  86: O´ndan başka tapındıkları şeyler, şefaat edemezler. Ancak hak ile şehadet edenler bunun dışındadır ve onlar bilirler.

Zuhruf  87: Andolsun ki; onlara, kendilerini kimin yarattığını sorsan elbette; Allah, diyeceklerdir. O halde neye çevriliyorlar?

Zuhruf  88: Onun: Ey Rabbım, demesi hakkı için, muhakkak ki bunlar inanmayan bir kavimdir.

Zuhruf  89: Şimdilik sen, onlardan yüz çevir ve; selam, de. Yakında bileceklerdir.