Hicr Suresi Türkçe Meali

Hicr  1: Elif, lâm, râ. Bu âyetler, mükemmel kitabın ve hakkı açıklayan muazzam Kur’ân’ın âyetleridir.

Hicr  2: Kâfirler, azabı gördükleri zaman, çok kerre: “Keşki müslüman olsaydılar!” diye temenni edecekler.

Hicr  3: Ey Rasûlüm) o kâfirleri bırak yesinler, dünyalıkları ile zevk etsinler; emel kendilerini oyalaya dursun, sonra (başlarına gelecek musibeti) bilecekler.

Hicr  4: Biz, hiç bir memleketi, (Allah katında) bilinen bir zamanı olmaksızın helâk etmedik.

Hicr  5: Hiç bir ümmet, ne ecelinin önüne geçebilir, ne de onu geciktirebilir.

Hicr  6: Mekke kâfirleri Peygambere şöyle dediler: “- Ey kendisine kitap indirilen! Muhakkak ki, sen bir mecnunsun.

Hicr  7: Eğer Peygamberlik dâvanda sadık kimselerdensen, bize (doğruluğuna şâhidlik edecek veya azap edecek) melekleri getirsen ya!...”

Hicr  8: Biz, o melekleri, ancak hikmet üzere indiririz ve indirildikleri vakit de onlara (kâfirlere) göz açtırılmaz.

Hicr  9: Hiç şüphe yok ki, Kur’ân’ı biz indirdik ve muhakkak ki onu, tahrif ile tebdîlden (değişikliğe uğramaktan) biz koruyacağız.

Hicr  10: And olsun, senden evvel, önceki ümmetlerin içinde de Peygamberler gönderdik.

Hicr  11: Onlara hiç bir Peygamber gelmiyordu ki, onunla eğlenir olmasınlar.

Hicr  12: Biz, o küfrü (istihzâyı) mücrimlerin kalblerine işte böyle geçiririz.

Hicr  13: Kur’ân’a iman etmezler, halbuki, evvelki inkârcılar hakkında Allah’ın sünneti (onlara yaptığı azâp hali) geçmiştir. (İbret için önlerinde duruyor).

Hicr  14: (14-15) O müşriklere, gökten bir kapı açsak da oradan yukarı çıksalar (gözleriyle göreceklerini görseler), şöyle diyeceklerdi: “- Muhakkak ki gözlerimiz döndürüldü; daha doğrusu, biz büyülenmiş bir topluluğuz.”

Hicr  15: (14-15) O müşriklere, gökten bir kapı açsak da oradan yukarı çıksalar (gözleriyle göreceklerini görseler), şöyle diyeceklerdi: “- Muhakkak ki gözlerimiz döndürüldü; daha doğrusu, biz büyülenmiş bir topluluğuz.”

Hicr  16: Gerçekten biz, gökte burclar yarattık ve göğü, bakan kimseler için yıldızlarla süsledik;

Hicr  17: Ve göğü, taşlanan (Allah’ın rahmetinden koğulan) her Şeytandan koruduk.

Hicr  18: Ancak kulak hırsızlığı eden Şeytan vardır ki, onu, apaçık bir yıldız takip eder (ve üzerine düşerek onu yakar).

Hicr  19: Arzı da döşedik ve oraya yerli yerinde dağlar koyduk, orada hikmetle ölçülmüş her şeyden bitkiler bitirdik.

Hicr  20: O arzda hem sizin için, hem de sizin rızık vericisi olmadığınız (hayvanat ve köleleriniz gibi) kimseler için geçimlikler (ekinler ve yemişler) yarattık.

Hicr  21: Kulların faydalandığı hiç bir şey yoktur ki, onu meydana getiren hazinelerin anahtarları katımızda olmasın, (muhakkak her şey bizim kudretimizle meydana gelir). Fakat biz, onu, ancak ihtiyaca göre, malum bir miktarda veririz.

Hicr  22: Biz (bitki ve bulutlar için) aşılayıcı rüzgârlar gönderdik de gökten bir su indirip sizi onunla suvardık. O suyu hazinelerde tutan da siz değilsiniz.

Hicr  23: Elbette ve elbette biz diriltiriz, öldürürüz ve hepsinin variseri de biziz (onlar hep helâk olacak, biz ise ebedîyyen bakîyiz. ).

Hicr  24: Andolsun, içinizden İslâmda öne geçmek istiyenleri de biliriz, geri kalmak istiyenleri de biliriz.

Hicr  25: Muhakkak Rabbin odur ki, onları kıyamet gününde hesaba çekmek için toplayacaktır. Gerçekten O, Hakîm’dir; Alîm’dir.

Hicr  26: Andolsun ki, biz insanı kuru bir çamurdan, şekillenmiş bir balçıktan yarattık.

Hicr  27: Cin yaratığını da daha önce şiddetli ateşten yarattık.

Hicr  28: Rabbin, Meleklere şöyle dediği vakti hatırla: “- Ben kuru bir çamurdan, şekillenmiş bir balçıktan bir insan yaratacağım.

Hicr  29: Ben, onun yaratılışını tamamladığım ve ona ruh verdiğim zaman, siz hemen onun için secdeye kapanın.”

Hicr  30: Bunun üzerine Meleklerin hepsi toptan secde ettiler.

Hicr  31: Ancak İblîs, secde edenlerle beraber olmaktan çekindi.

Hicr  32: Allah buyurdu ki: “- Ey İblîs! Sen, neye secde edenlerle beraber olmadın?”

Hicr  33: İblîs şöyle dedi: “- Kuru bir çamurdan şekillenmiş bir balçıktan yarattığın bir insana, benim secde etmem doğru olmaz.”

Hicr  34: Allah buyurdu ki: “- O halde, o cennetten çık, çünkü sen koğulmuşsun.

Hicr  35: Şüphe yok ki, lânet, kıyamet gününe kadar senin üzerindedir.”

Hicr  36: İblîs: “- Rabbim! Öyle ise, insanların kabirlerinden kaldırılacakları güne (kıyamete) kadar bana mühlet ver.” dedi.

Hicr  37: Allah buyurdu ki, sen mühlet verilenlerdensin,

Hicr  38: Allah katında bilinen bir vaktin gününe kadar...

Hicr  39: İblîs şöyle dedi: “- Rabbim! Beni azdırmana yemin ederim ki, muhakkak surette ben, yeryüzünde kullara, (fenalıkları) süsleyeceğim; elbette onların hepsini azdıracağım.

Hicr  40: Ancak içlerinden ihlâsa sahip müminler müstesna...”

Hicr  41: Allah Tealâ şöyle buyurdu: “- İşte (ihlâslı müminleri azıtamıyacağına dair) bu dediğin söz, bana aid gerçek bir yoldur.

Hicr  42: Azgın olanlardan sana uyan müstesna, kullarımın üzerinde asla senin hiç bir hükmün yoktur.”

Hicr  43: Şüphesiz ki cehennem de, o azgınların hepsinin vaad olunan yeridir.

Hicr  44: O cehennem’in yedi kapısı olup, her bir kapıya onlardan bir miktar bölünmüştür. (Tabakaları ayrı ayrıdır.)

Hicr  45: Takva sahipleri, elbette cennetlerde ve pınarlardadırlar.

Hicr  46: Girin oraya; selâmetle, emin olarak...

Hicr  47: Biz, o cennetliklerin kalblerindeki kinleri çıkarır atarız. Hepsi kardeşler olarak tahtlar üzerinde karşı karşıya otururlar.

Hicr  48: Orada kendilerine hiç bir zahmet dokunmaz ve oradan çıkarılacak da değillerdir.

Hicr  49: (Ey Rasûlüm), kullarıma haber ver ki, gerçekten ben Gafûr’um, Rahîm’im.

Hicr  50: Bununla beraber, azabım da çok acıklı bir azabdır.

Hicr  51: Hem o kullara, İbrahîm’in misafirlerinden (kendisine misafir olarak gelen meleklerden) haber ver:

Hicr  52: Hani melekler, İbrahîm’in yanına varıp “selam” demişlerdi (İbrahîm misafir melekler için hazırladığı yemeği, misafirlerin yemediğini görünce) dedi ki: “- Biz, sizden cidden korkuyoruz.”

Hicr  53: Melekler de: “-Korkma, gerçekten biz, sana, bilgin bir oğul müjdeliyoruz.” dediler.

Hicr  54: İbrahîm dedi ki: “-Bana ihtiyarlık gelmişken, beni mi müjdelediniz? Neye dayanarak müjdeliyorsunuz?”

Hicr  55: Onlar: “- Seni hak ve gerçekle müjdeledik, onun için Allah’ın rahmetinden ümidini kesenlerden olma” dediler.

Hicr  56: İbrâhim, dedi ki: “- Sapıklardan başka, kim Rabbinin rahmetinden ümid keser?”

Hicr  57: (Yine) dedi ki: “-Ey elçiler (Allah’ın melekleri!) Bundan sonra işiniz ne?”

Hicr  58: Onlar şöyle dediler: “- Biz mücrim (günahkâr) bir topluluğa gönderildik. (Onları helâk edeceğiz, bu topluluk da Lût kavmidir.)

Hicr  59: Ancak (iman eden) Lût ailesi müstesnadır. Biz, onların hepsini muhakkak kurtaracağız.

Hicr  60: Yalnız Lût’un karısını, gerçekten azab içinde kalanlardan takdîr ettik.”

Hicr  61: Melek olan elçiler, Lût kavmine gelince.

Hicr  62: Lût dedi ki: “- Doğrusu siz ürkülecek bir kavimsiniz

Hicr  63: Elçiler dediler ki: “- Yok, biz sana kavminin şüphe edip durdukları azabı getirdik.

Hicr  64: Sana, onların azabına dair gerçekle geldik, ve biz muhakkak doğru söyleyicileriz.

Hicr  65: Hemen gecenin bir kısmında aileni yürüt (yola çıkar), sen de arkalarından git ve hiç kimse ardına bakmasın (zira göreceği azabın şiddetine tahammül edemez); emrolunduğunuz yere geçin gidin.”

Hicr  66: Biz, Lût’a şu kesin emri vahyettik: Bu kâfirler sabaha çıkarken muhakkak kökleri kesilmiş olacaktır.

Hicr  67: (Sedum) şehri halkı, (güzelliklerini haber aldıkları elçilerin ırzına tecavüz hırsı ile) sevinerek yanlarına geldi.

Hicr  68: Lût (o gelen mütecâvizlere) dedi ki: “- Hakikaten bunlar benim misafirlerimdir, beni rüsvay etmeyin.

Hicr  69: Allah’dan korkun ve beni utandırmayın.”

Hicr  70: Onlar “- Biz, seni âlemin işine karışmaktan men etmedik mi?” dediler.

Hicr  71: Lût şöyle dedi: “- Eğer sözümü tutarsanız, işte bunlar kızlarım (onları size nikâhlayayım).

Hicr  72: (Rasûlüm!) Ömrün hakkı için, doğrusu onlar sarhoşlukları içinde azgın bir halde idiler.

Hicr  73: Nihayet onları, güneşin doğma vaktinde korkunç gürültü yakalayıverdi.

Hicr  74: Hemen şehirlerinin üstünü altına geçirdik ve üzerlerine de çamurdan pişirilmiş taş yağdırdık.

Hicr  75: Elbette bunda keskin anlayışlılar için ibret alâmetleri var.

Hicr  76: Hem o Lût kavminin bulunduğu şehir harabesi, (Kureyş kâfirlerinin de ibret alabileceği uğrak) bir yol üzerinde bulunmaktadır.

Hicr  77: Gerçekten bunda iman edenler için bir ibret vardır.

Hicr  78: (Şuayb Aleyhisselâmın kavmi olup ormanlıkta yaşayan) eyke halkı da hakikaten zalimler (iman etmiyen kâfirler) idi.

Hicr  79: Biz Eyke halkından da intikam aldık. (Sedum ve Eyke şehirlerinin) ikisi de (herkesin görebileceği uğrak) apaçık bir yol üzerindedir.

Hicr  80: Doğrusu (Sâlih Peygamberin Semûd kavmi olan) Hicir halkı da peygamberleri yalanladılar.

Hicr  81: Biz, onlara, mûcizelerimizi vermiştik de onlardan yüz çevirip durmuşlardı.

Hicr  82: Dağlarda (kendilerini düşmanlardan, hırsızdan veya Allah’ın azabından kurtaracak) emniyetli zannettikleri evler yontup kuruyorlardı.

Hicr  83: Bunları da o (korkunç) sayha (ses ve gürültü) sabahleyin yakalayıverdi. (gürültü ve zelzele neticesi helâk oldular.)

Hicr  84: Böylece elde ettikleri muhkem evlerin, mal ve evlâdların kendilerine hiç faydası olmadı.

Hicr  85: Biz göklerle Arzı ve aralarındaki şeyleri ancak hak ve hikmetle yarattık. (boşuna değil)... Elbetteki kıyamet gelecektir. Şimdi sen onlardan yüz çevir veya güzel muamelede bulun (Allah cezalarını verecektir.) Not: Bu âyeti kerime Kıtal âyeti ile nesh edilmiştir.

Hicr  86: Gerçekten Rabbin kemaliyle yaratandır, Alîm’dir.

Hicr  87: Andolsun ki, biz, sana, (her namazda) okunup tekrarlanan yedi âyeti (Fâtiha sûresini) ve şu büyük Kur’ân’ı verdik.

Hicr  88: Sakın o kâfirlerden bir takımlarına verip de kendilerini zevklendirdiğimiz şeye (mal ve servete) gözlerini uzatıp rağbetle bakma; ve onların iman etmeyişlerine üzülme de müminlere kanadını indir, (onlara tevazu göster, kendilerini himayene al).

Hicr  89: Bir de (Ey Rasûlüm) de ki: “-Haberiniz olsun, ben, (üzerinize bir azap ineceğini bildiren) açık bir korkutucuyum:

Hicr  90: Tıpkı o Yahudi ve Hristiyanlara indirdiğimiz (azap) gibi.

Hicr  91: Onlar, o kimselerdir ki, kitablarını kısım kısım yapmışlardı (bir kısmına inanıyor, diğer bir kısmına inanmıyorlardı.)

Hicr  92: (92-93) Rabbin hakkı için, biz onların hepsine muhakkak surette yapmakta oldukları şeylerden soracağız (ve cezalarını vereceğiz).

Hicr  93: (92-93) Rabbin hakkı için, biz onların hepsine muhakkak surette yapmakta oldukları şeylerden soracağız (ve cezalarını vereceğiz).

Hicr  94: Şimdi sen, emrolunduğun şeyi, çatlatırcasına bildir ve müşriklerden yüz çevir (sözlerine aldırış etme).

Hicr  95: Muhakkak ki biz, (seninle alay eden) o müstehzîlere karşı kâfiyiz, (onları helâk ederiz).

Hicr  96: Onlar, o kimselerdir ki, Allah ile beraber başka bir ilâh tanırlar. Onlar, yakında (başlarına gelecek akıbeti) bileceklerdir.

Hicr  97: Gerçekten biliriz ki, onların sözlerine göğsün daralıyor, için sıkılıyor.

Hicr  98: O halde, Rabbini hamd ile tesbîh et (sübhanellahi ve bihamdihi de) ve secde edenlerden ol. (Namaz kıl).

Hicr  99: Ve sana ölüm gelinceye kadar, Rabbine ibadet et.