Şems 1:
And olsun, güneşe ve onun aydınlığına,
Şems 2:
(Güneş batarken) ona tabi olduğu zaman aya,
Şems 3:
Güneş gündüzü açıb aydınlattığı zaman gündüze,
Şems 4:
Ziyasını örtüb bürüdüğü zaman geceye,
Şems 5:
Göğe ve onu bina edene,
Şems 6:
Arza ve onu döşeyene,
Şems 7:
Nefse ve onu (insan biçiminde) düzenleyene;
Şems 8:
Sonra da o nefse, isyanını ve itaatını öğretene ki,
Şems 9:
Muhakak (Allah’ın küfür ve isyandan) temizlediği nefis kurtulmuştur.
Şems 10:
Ve hüsrana uğramıştır, (Allah’ın) azdırdığı kimse...
Şems 11:
Semûd kavmi, inkâr etti azgınlığından.
Şems 12:
O vakit (Semûd kavminin) en azılısı, (bir mucize olarak kayadan çıkarılan Allah’ın devesini öldürmek için) fırlayınca;
Şems 13:
Allah’ın peygamberi onlara şöyle demişti: “- Allah’ın devesini kendi haline bırakın, su içmesine engel olmayın.”
Şems 14:
Fakat onlar (Salih peygamberin kendilerine söylediği bu sözü) tanımayıb inkâr ettiler de, onu öldürdüler. Bunun üzerine, günahları yüzünden Rableri onları kökünden kazıyıb helâk etti de (büyük küçük bırakmadı) hepsini düzleyiverdi.
Şems 15:
Allah (yaptığı bu azabın) akıbetinden korkacak değildir, (hiç bir sorumluluğu yoktur).
Sistemli Evden Eve Taşımacılık
Wholesale B2B Marketplaces
