Andolsun (kâfirlerin ruhlarını) şiddetle çekip çıkaranlara,
Andolsun (mü’minlerin ruhlarını) kolaylıkla alanlara,
Andolsun yüzüp yüzüp gidenlere,
Derken, öne geçenlere,
Nihayet işi çekip çevirenlere (ki, mutlaka tekrar diriltileceksiniz).
(6-7) Büyük bir sarsıntının olacağı o günde o sarsıntıyı, peşinden gelen başka bir sarsıntı izleyecektir.
(6-7) Büyük bir sarsıntının olacağı o günde o sarsıntıyı, peşinden gelen başka bir sarsıntı izleyecektir.
O gün birtakım kalpler (tedirginlik içinde) şiddetle çarpacaktır.
Onların gözleri (korku ile) inecektir.
Şöyle derler: “Biz gerçekten gerisin geriye eski hâlimize mi döndürüleceğiz?”
“Bizler çürümüş kemiklere döndükten sonra mı?”
“Öyle ise bu hüsran dolu bir dönüştür” dediler.
Hâlbuki o, bir haykırıştan (sûr’un üfürülmesinden) ibarettir.
Birdenbire kendilerini mahşerde buluverirler.
(Ey Muhammed!) Mûsâ’nın haberi sana geldi mi?
Hani, Rabbi ona mukaddes Tuvâ vadisinde şöyle seslenmişti:
“Haydi Firavun’a git! Çünkü o azmıştır.”
“Ona de ki: İster misin (küfür ve isyanından) temizlenesin?
Seni Rabbine ileteyim de O’na karşı derinden saygı duyup korkasın!”
Derken Mûsâ ona en büyük mucizeyi gösterdi.
Fakat o, Mûsâ’yı yalanladı ve isyan etti.
Sonra sırt dönüp koşarak gitti.
Hemen (adamlarını) topladı ve onlara seslendi:
“Ben, sizin en yüce Rabbinizim!” dedi.
Allah onu, ibret verici şekilde dünya ve âhiret cezasıyla cezalandırdı.
Şüphesiz bunda Allah’tan sakınıp korkan kimseler için büyük bir ibret vardır.
(Ey inkârcılar!) Sizi yaratmak mı daha zor, yoksa göğü yaratmak mı? Onu Allah kurmuştur.
Onu yükseltmiş ve ona düzen ve âhenk vermiştir.
O göğün gecesini karanlık yaptı, ışığını da çıkardı.
Ardından yeri düzenleyip döşedi.
Ondan suyunu ve merasını çıkardı.
Dağları sağlam bir şekilde yerleştirdi.
Bunları sizin için ve hayvanlarınız için bir yarar kaynağı yaptı.
(34-35) En büyük felaket (kıyamet) geldiği zaman, o gün insan yaptıklarını hatırlar.
(34-35) En büyük felaket (kıyamet) geldiği zaman, o gün insan yaptıklarını hatırlar.
Cehennem, görenler için apaçık bir şekilde gösterilir.
(37-39) Kim azgınlık eder ve dünya hayatını tercih ederse, şüphesiz, cehennem onun sığınağıdır.
(37-39) Kim azgınlık eder ve dünya hayatını tercih ederse, şüphesiz, cehennem onun sığınağıdır.
(37-39) Kim azgınlık eder ve dünya hayatını tercih ederse, şüphesiz, cehennem onun sığınağıdır.
(40-41) Kim de, Rabbinin huzurunda duracağından korkar ve nefsini arzularından alıkoyarsa, şüphesiz, cennet onun sığınağıdır.
(40-41) Kim de, Rabbinin huzurunda duracağından korkar ve nefsini arzularından alıkoyarsa, şüphesiz, cennet onun sığınağıdır.
Sana, kıyametin ne zaman kopacağını soruyorlar.
Onu bilip söylemek nerede, sen nerede?
Onun nihai bilgisi yalnız Rabbine âittir.
Sen, ancak ondan korkanları uyarıcısın.
Kıyameti gördükleri gün onlar, sanki dünyada ancak bir akşam, yahut bir kuşluk vakti kadar kalmış gibidirler.