Fecr 1:
Andolsun fecre,
Fecr 2:
Ve on geceye,
Fecr 3:
Hem çifte, hem teke.
Fecr 4:
Gelip geçeceği demde geceye,
Fecr 5:
Akıl sahipleri için bunların her biri birer yemine değmez mi?
Fecr 6:
Görmez misin, Rabbın nasıl yaptı Ad´a?
Fecr 7:
Sütunlar sahibi İrem´e?
Fecr 8:
Ki o, şehirlerde bir benzeri yaratılmayandı.
Fecr 9:
Dağ yamacında kayaları oyan Semud kavmine?
Fecr 10:
Kazıklar sahibi Firavun´a,
Fecr 11:
Ki bunlar, memleketlerde azgınlık etmişlerdi.
Fecr 12:
Ve fesadı çoğaltmışlardı.
Fecr 13:
Bu sebeple Rabbın onları, azab kırbacından geçirdi.
Fecr 14:
Doğrusu Rabbın hep gözetlemekteydi.
Fecr 15:
Ama insan; Rabbı kendisini deneyip kerem eder ve nimet verirse: Rabbım beni şerefli kıldı, der.
Fecr 16:
Ama onu denemek üzere rızkını daraltırsa: Rabbım beni fakir düşürdü, der.
Fecr 17:
Hayır; doğrusu siz, yetime ikram etmezsiniz.
Fecr 18:
Yoksulu yedirmek için birbirinizi teşvik etmezsiniz.
Fecr 19:
Mirası hak gözetmeden yersiniz.
Fecr 20:
Malı da pek çok seversiniz.
Fecr 21:
Ama yer; parça parça dağıtıldığında.
Fecr 22:
Melekler sıra sıra dizilip Rabbının buyruğu geldiğinde.
Fecr 23:
Cehennem o gün getirilir. İnsan o gün, hatırlayacak ama hatırlamadan ona ne?
Fecr 24:
Keşke bu hayatım için önceden bir şey yapsaydım, der.
Fecr 25:
O gün O´nun azabı gibi hiç bir kimse azab edemez.
Fecr 26:
O´nun vurduğu bağı kimse vuramaz.
Fecr 27:
Ey huzur içinde olan can.
Fecr 28:
Dön Rabbına. Sen O´ndan hoşnud, O da senden razı olarak.
Fecr 29:
Haydi gir kullarımın arasına.
Fecr 30:
Gir, cennetime.
Sistemli Evden Eve Taşımacılık
Wholesale B2B Marketplaces
