Şuarâ Suresi Türkçe Meali

Şuarâ  1: Ta, sin, mim.

Şuarâ  2: Bu ayetler, açık anlamlı Kitabın ayetleridir.?

Şuarâ  3: Ey Muhammed, onlar mü´min olmuyorlar diye neredeyse canına kıyacaksın.

Şuarâ  4: Eğer dilesek onlara gökten bir mucize indiririz de karşısında boyunları eğik kalır.

Şuarâ  5: Onlar son derece merhametli olan Allah´ın kendilerine gönderdiği her yeni uyarıya burun kıvırarak set çevirirler.

Şuarâ  6: Onlar yalanladılar. Fakat, alay konusu ettikleri gerçeklerin somut olayları ile yakında yüzyüze geleceklerdir.

Şuarâ  7: Onlar yeryüzüne bakarak orada ne kadar yararlı bitki türleri yarattığımızı görmezler mi?

Şuarâ  8: Hiç kuşkusuz bunda, üstün gücümüzü kanıtlayan bir ayet vardır, ama onların çoğu inanmazlar.

Şuarâ  9: Hiç kuşkusuz senin Rabb´in üstün iradeli ve merhametlidir.

Şuarâ  10: Hani Rabb´in Musa´ya şöyle seslenmişti, «Şu zalim topluma git.

Şuarâ  11: Firavun´un soydaşlarına. Onlar hiç mi başlarına geleceklerden korkmuyorlar?»

Şuarâ  12: Musa dedi ki: «Ya Rabbi, onlar beni yalanlayacaklar diye korkuyorum.»

Şuarâ  13: Bu yüzden canım sıkılır ve öfkemden dilim tutulur. Onun için Harun´a da peygamberlik görevi ver.

Şuarâ  14: Hem onların bana isnat ettikleri bir suç var, bu gerekçe ile beni öldürürler diye korkuyorum.

Şuarâ  15: Allah dedi ki; «Hayır, korkma, İkiniz birlikte ayetlerimizle gidiniz. Biz sizinle birlikteyiz ve söylenecek her sözü işitiriz.»

Şuarâ  16: Firavun´un yanına vararak ona deyiniz ki; «Biz bütün alemlerin Rabb´i olan Allah´ın peygamberiyiz.

Şuarâ  17: İsrailoğullarının bizimle birlikte buradan ayrılmalarına izin ver.

Şuarâ  18: Firavun dedi ki: «Biz seni çocukken yanımıza alarak büyütmedik mi? Ömrünün birçok yılını aramızda geçirmedin mi?»

Şuarâ  19: Sonunda o ağır suçu işledin. Sen o sırada bir kafirdin.

Şuarâ  20: Musa dedi ki: «O suçu işlediğim sırada ben henüz doğru yolu bulmuş değildim.

Şuarâ  21: Bu yüzden sizden korkunca yanınızdan kaçtım. Sonra Rabb´im bana hikmet bağışlayarak beni peygamberlerinden biri yaptı.

Şuarâ  22: O nimet diye başıma kaktığın şey israiloğullarını köleleştirmenin sonucudur.»

Şuarâ  23: Firavun, «alemlerin Rabb´i dediğin nedir?» dedi.

Şuarâ  24: Musa «Eğer kesin gerçeği öğrenmek istiyorsanız, O göklerin, yerin ve bu ikisi arasındaki bütün varlıkların Rabbidir» dedi.

Şuarâ  25: Firavun çevresindekilere «dediklerini duyuyor musunuz?» dedi.

Şuarâ  26: Musa: «O hem sizin hem de sizden önceki atalarınızın Rabbidir» dedi.

Şuarâ  27: Firavun çevresindekilere: «Size peygamber olarak gönderilen bu adam kesinlikle bir delidir» dedi.

Şuarâ  28: Musa, «Eğer düşünme yeteneğiniz varsa anlarsınız ki, O doğunun, batının ve bu ikisi arasındaki bütün varlıkların Rabbidir.» dedi.

Şuarâ  29: Firavun «Eğer benden başka bir ilah edinirsen yemin ederim ki, seni hapse attırırım» dedi.

Şuarâ  30: Musa «Sana doğru söylediğimi kanıtlayan apaçık bir delil göstersem de mi? dedi.

Şuarâ  31: Firavun «Eğer doğru söylüyorsan kanıtını göster bakalım» dedi.

Şuarâ  32: Bunun üzerine Musa elindeki değneği yere attı, değnek o anda sahici bir yılan oluverdi.

Şuarâ  33: Ve elini yeninin altından çıkardı; bakanlar, onun ak bir parıltı saçtığını gördüler.

Şuarâ  34: Bunun üzerine Firavun, çevresindeki seçkin yakınlarına dedi ki, «bu adam bilgili bir büyücüdür»

Şuarâ  35: Sizi büyücülüğü ile yurdunuzdan çıkarmak istiyor. Peki ne buyuruyorsunuz?»

Şuarâ  36: Dediler ki; «Onu kardeşi ile birlikte oyala ve adam toplayacak elçilerini bütün kentlere gönder.

Şuarâ  37: Bütün bilgili büyücüleri bulup sana getirsinler.

Şuarâ  38: Bir süre sonra büyücüler belirli bir günün kararlaştırılan saatinde biraraya geldiler.

Şuarâ  39: Halka da dediler ki, haydi toplanın bakalım.

Şuarâ  40: Toplanın da eğer büyücüler galip gelirlerse onların peşinden gideriz.

Şuarâ  41: Büyücüler gelince Firavun´a «Eğer biz yenecek olursak herhalde bize bir ödül verilecek değil mi? dediler.

Şuarâ  42: Firavun evet, yakın adamlarım arasına gireceksiniz, dedi.

Şuarâ  43: Musa, «Ne atacaksanız atın, hünerinizi gösterin bakalım» dedi.

Şuarâ  44: Büyücüler, «Firavun´un ululuğuna andolsun ki, üstün gelen taraf biz olacağız» diyerek iplerini ve değneklerini attılar.

Şuarâ  45: Arkasından Musa değneğini atınca, değnek büyücülerin bütün göz boyayıcılıklarını yutuverdi.

Şuarâ  46: Bunun üzerine bütün büyücüler secdeye kapandılar.

Şuarâ  47: Ve «bütün varlıkların Rabbine inandık.

Şuarâ  48: Musa ile Harun´un Rabbine dediler.

Şuarâ  49: Firavun, «ben izin vermeden O´na inandınız, öyle mi? Hiç kuşkusuz O size büyücülüğü öğreten elebaşınızdı. Ama yakında başınıza neler geleceğini öğreneceksiniz. Andolsun ki, sağlı sollu birer el ve ayağınızı kesecek ve arkasından hepinizi asacağım» dedi.

Şuarâ  50: Büyücüler de dediler ki, «zararı yok, nasıl olsa Rabb´imize döneceğiz.

Şuarâ  51: Bizler ilk inananlar olduğumuz için Rabb´imizin kusurlarımızı bağışlayacağını umarız.»

Şuarâ  52: Arkasından Musa´ya «Bana inanan kullarımı geceleyin yola çıkar; sizi takip edecekler» diye vahyettik.

Şuarâ  53: Firavun asker toplamakla görevli adamlarını şehirlere saldı.

Şuarâ  54: Toplanan askerlerine dedi ki, «Bu adamlar, bir avuçluk, az sayıda bir toplulukturlar.»

Şuarâ  55: Fakat bizi öfkelendiriyorlar.

Şuarâ  56: Biz ihtiyatlı bir toplumuz.

Şuarâ  57: Böylece biz, Firavun ve soydaşlarını bahçelerden ve pınar başlarından çıkardık.

Şuarâ  58: Hazinelerden ve konforlu köşklerden de.

Şuarâ  59: Böylece bunlara, İsrailoğullarını mirasçı kıldık.

Şuarâ  60: Firavun ile soydaşları gün doğar doğmaz İsrailoğullarının ardına düştüler.

Şuarâ  61: İki topluluk birbirlerini gördüklerinde Musa´nın taraftarları «Eyvah, yakalandık» dediler.

Şuarâ  62: Musa «Hayır endişelenmeyin, Rabb´im benimle birliktedir, O bana bir çıkış yolu gösterecektir´ dedi.

Şuarâ  63: O sırada Musa´ya; «Değneğinle denize vur» diye vahyettik. Bunun üzerine deniz yarılarak içinde oniki yol açıldı. Denizin her parçası yüce bir dağ gibi oldu.

Şuarâ  64: Arkadan gelenleri oraya yaklaştırdık.

Şuarâ  65: Musa ile yanındakilerin tümünü kurtardık.

Şuarâ  66: Arkasından öbürlerini suda boğduk.

Şuarâ  67: Kuşku yok ki, bu olaydan alınacak dersler vardır. Fakat insanların çoğu buna inanmadı.

Şuarâ  68: Ve yine kuşku yok ki, senin Rabb´in üstün iradeli ve merhametlidir.

Şuarâ  69: Ey Muhammed, o müşriklere İbrahim´in olayını da anlat.

Şuarâ  70: Hani İbrahim, babası ile soydaşlarına, «Neye tapıyorsunuz?» dedi.

Şuarâ  71: Onlar da «Putlara tapıyoruz ve biz tapınmayı hep sürdüreceğiz» dediler.

Şuarâ  72: İbrahim dedi ki, «O putlar, kendilerini imdada çağırdığınızda sesinizi işitirler mi?

Şuarâ  73: Ya da size yarar veya zarar dokundurabiliyorlar mı?»

Şuarâ  74: Onlar, «Hayır ama, atalarımızın böyle yaptıklarını gördük» dediler.

Şuarâ  75: İbrahim dedi ki, «Nelere taptığınızı görüyor musunuz?»

Şuarâ  76: Gerek sizin ve gerekse eski atalarınızın.

Şuarâ  77: O putlar, benim düşmanlarımdırlar. Benim tek dostum alemlerin Rabb´i olan Allah´tır.

Şuarâ  78: O beni yaratan ve doğru yola iletendir.

Şuarâ  79: O beni doyuran ve içirendir.

Şuarâ  80: Hastalığımda beni iyileştiren O´dur.

Şuarâ  81: O, beni öldürecek ve sonra yeniden diriltecek olandır.

Şuarâ  82: Hesaplaşma günü günahlarımı affedeceğini umduğum da O´dur.

Şuarâ  83: Ya Rabbi, bana yararlı bilgi ve egemenlik ver ve beni iyi kullarının arasına kat.

Şuarâ  84: İlerdeki kuşaklar arasında doğruluğun sözcüsü olmamı nasip eyle.

Şuarâ  85: Beni bol nimetli cennette sürekli kalanlardan eyle.

Şuarâ  86: Babamı affeyle. Çünkü o sapıklardandır.

Şuarâ  87: İnsanların yeniden dirilecekleri gün beni mahcup etme.

Şuarâ  88: Ki, o gün, insana ne malı ve ne de evlatları yarar sağlamaz.

Şuarâ  89: Yalnız temiz kalple Allah´ın huzuruna gelen kurtulur.

Şuarâ  90: O gün, cennet, kötülüklerden sakınanların yakınına getirilir.

Şuarâ  91: Cehennem de sapıkların gözleri önünde dikilir.

Şuarâ  92: Sapıklara denir ki; «Hani vaktiyle taptığınız sözde ilahlar.

Şuarâ  93: Allah´ı bir yana bırakarak ilah edindiğiniz putlar? Şimdi size yardım edebiliyorlar ya da kendilerini kurtarabiliyorlar mı?

Şuarâ  94: Düzmece ilahlar ile sapıklar başaşağı cehenneme atılırlar.

Şuarâ  95: Şeytanın bütün askerleri de.

Şuarâ  96: Orada birbirleri ile tartışmaya tutuşarak derler ki,

Şuarâ  97: Vallahi bizler apaçık bir sapıklığa saplanmıştık.

Şuarâ  98: Çünkü sizleri alemlerin Rabb´ine denk tutmuştuk.

Şuarâ  99: Bizi ağır suçlular yoldan çıkarmışlardır.

Şuarâ  100: Şimdi bizim bir şefaatçimiz yok.

Şuarâ  101: Cana yakın bir dostumuz da yok.

Şuarâ  102: Ah keşki, bir daha dünyaya dönebilsek de mü´minlerden olsak.

Şuarâ  103: Kuşku yok ki, bu olaydan alınacak dersler vardır. Onların çoğunluğu inanmamış kimselerdi.

Şuarâ  104: Ve yine kuşku yok ki, senin Rabb´in üstün iradeli ve merhametlidir.

Şuarâ  105: Nuh´un soydaşları peygamberlerini yalanladılar.

Şuarâ  106: Hani kardeşleri Nuh, onlara dedi ki, Siz hiç Allah´tan korkmaz mısınız?

Şuarâ  107: Ben size gönderilmiş, güvenilir bir Allah elçisiyim.

Şuarâ  108: Öyleyse Allah´tan korkunuz ve çağrıma uyunuz.

Şuarâ  109: Ben bu çağrı hizmetime karşılık sizden herhangi bir ücret istemiyorum, benim çabamın karşılığını verecek olan alemlerin Rabb´idir.

Şuarâ  110: O halde Allah´tan korkunuz ve çağrıma uyunuz.

Şuarâ  111: Soydaşları, «peşinden gelenler aramızdaki ayak takımı iken hiç biz sana inanır mıyız» dediler.

Şuarâ  112: Nuh dedi ki; «Onların neler yaptıklarını ben bilemem.»

Şuarâ  113: Onların hesabını görmek, sadece Rabb´ime düşer. Keşke bu gerçeğin bilincinde olsanız.

Şuarâ  114: Mü´minleri yanımdan kovmak bana yakışmaz.

Şuarâ  115: Ben sadece açık sözlü bir uyarıcıyım.

Şuarâ  116: Soydaşları; «Ey Nuh, eğer bu dediklerinden vazgeçmezsen taşa tutulup öldürülenlerden olacaksın» dediler.

Şuarâ  117: Bunun üzerine Nuh dedi ki: «Ya Rabbi, soydaşlarım beni yalanladılar.

Şuarâ  118: Onlar ile aramdaki meseleyi sen kesin çözüme bağla; beni ve yanımdaki mü´minleri kurtar.»

Şuarâ  119: Bunun üzerine Nuh´u ve yanındakileri dolu bir gemiye bindirerek kurtardık.

Şuarâ  120: Bunun arkasından dışarda kalanları suda boğduk.

Şuarâ  121: Kuşku yok ki, bu olaydan alınacak dersler vardır. Onların çoğunluğu inanmamış kimselerdi.

Şuarâ  122: Ve yine kuşku yok ki, senin Rabb´in üstün iradeli ve merhametlidir.

Şuarâ  123: Adoğulları da peygamberlerini yalanladılar.

Şuarâ  124: Hani kardeşleri Hud, onlara dedi ki, «Siz hiç Allah´tan korkmaz mısınız?»

Şuarâ  125: Ben size gönderilmiş, güvenilir bir Allah elçisiyim.

Şuarâ  126: Öyleyse Allah´tan korkunuz da, çağrıma uyunuz.

Şuarâ  127: Ben bu çağrı hizmetime karşılık sizden herhangi bir ücret istemiyorum, benim çabamın karşılığını verecek olan alemlerin Rabb´idir.

Şuarâ  128: Sizler her yüksek tepeye gösteriş amaçlı bir anıt dikerek boş işlerle mi oyalanıyorsunuz.?

Şuarâ  129: Hiç ölmemek ümidi ile sağlam köşkler mi yapıyorsunuz?

Şuarâ  130: Birini yakalayınca zorbaca yakalıyorsunuz.

Şuarâ  131: Allah´tan korkunuz da çağrıma uyunuz.

Şuarâ  132: Size bildiğiniz nimetleri bağışlayan Allah´tan korkunuz.

Şuarâ  133: O size davar sürüleri ile evlatlar bağışladı.

Şuarâ  134: Bahçeler ve pınarlar armağan etti.

Şuarâ  135: Sizin hesabınıza ´büyük gün´ün azabından endişe ederim.

Şuarâ  136: Adoğulları dediler ki, «İster öğüt ver, ister öğüt verenlerden olma, bizim için birdir.»

Şuarâ  137: Bu uygulamalarımız, eski atalarımızdan bize gelen geleneklerden başka birşey değildir.

Şuarâ  138: Bizim azaba çarpılmamız sözkonusu değildir.

Şuarâ  139: Böylece peygamberlerini yalanladılar. Biz de onları yokettik. Kuşku yok ki, bu olaydan alınacak dersler vardır. Onların çoğu inanmamış kimselerdir.

Şuarâ  140: Ve yine kuşku yok ki, senin Rabb´in üstün iradeli ve merhametlidir.

Şuarâ  141: Semudoğulları da peygamberlerini yalanladılar.

Şuarâ  142: Hani kardeşleri Salih onlara dedi ki, siz hiç Allah´tan korkmaz mısınız?

Şuarâ  143: Ben size gönderilmiş güvenilir bir Allah elçisiyim.

Şuarâ  144: Öyleyse Allah´tan korkunuz da çağrıma uyunuz.

Şuarâ  145: Ben bu çağrı hizmetime karşılık sizden herhangi bir ücret istemiyorum; benim çabalarımın karşılığını verecek olan, alemlerin Rabb´idir.

Şuarâ  146: Siz bu dünyada hep güven içinde yaşatılacağınızı mı sanıyorsunuz?

Şuarâ  147: Bahçeler ve pınarlar arasında

Şuarâ  148: Ekinler ve olgun tomurcuklar hurmalar arasında

Şuarâ  149: Dağları maharetle oyup alımlı köşkler yapıyorsunuz?

Şuarâ  150: Allah´tan korkunuz da çağrıma uyunuz.

Şuarâ  151: Aranızdaki azıtmışların emirlerine uymayınız.

Şuarâ  152: Onlar yeryüzünde kargaşa çıkarırlar, hiçbir bozukluğu düzeltmezler.

Şuarâ  153: Semudoğulları dediler ki; «Sen büyüye çarpılmış birisin.»

Şuarâ  154: Sen sadece bizler gibi bir insansın. Eğer doğru söylüyorsan bize bir mucize göster.

Şuarâ  155: İstediğiniz mucize işte şu dişi devedir. Su içme sırası bir gün onun ve belli bir günde sizindir.

Şuarâ  156: Ona bir kötülük dokundurmayınız. Yoksa Büyük Gün´ün azabına çarpılırsınız.´

Şuarâ  157: Buna rağmen devenin ayaklarını keserek onu cansız yere devirdiler. Fakat hemen pişman oldular.

Şuarâ  158: Arkasından azab, yakalarına yapıştı. Kuşku yok ki, bu olaydan alınacak dersler vardır. Onların çoğunluğu inanmamış kimselerdi.

Şuarâ  159: Ve yine kuşku yok ki, senin Rabb´in üstün iradeli ve merhametlidir.

Şuarâ  160: Lut´un soydaşları da peygamberlerini yalanladılar.

Şuarâ  161: Hani kardeşleri Lut, onlara dedi ki; «Siz hiç Allah´tan korkmaz mısınız?

Şuarâ  162: Gerçekten ben, size gönderilen güvenilir bir peygamberim.

Şuarâ  163: Öyleyse Allah´tan korkunuz da çağrıma uyunuz.

Şuarâ  164: Ben bu çağrı hizmetime karşılık sizden hiçbir ücret istemiyorum, benim çabalarımın karşılığını verecek olan alemlerin Rabb´idir.

Şuarâ  165: Sizler erkekler ile cinsel ilişki kuruyorsunuz, öyle mi?

Şuarâ  166: Buna karşılık Rabb´inizin sizin için eş olarak yarattığı kadınları bırakıyorsunuz? Sizler doğal sınırları çiğneyen, sapık bir toplumsunuz.

Şuarâ  167: Soydaşları «Ey Lut, eğer bu dediklerinden vazgeçmezsen kesinlikle seni buradan süreceğiz» dediler.

Şuarâ  168: Lut dedi ki; Ben sizin bu sapık davranışınızdan tiksinenlerdenim.

Şuarâ  169: Ya Rabbi, beni ve ailemi bunların sapık davranışlarının yaygın cezasından kurtar.

Şuarâ  170: Biz de Lut´u ve ailesini kurtardık.

Şuarâ  171: Ailesinden sadece yaşlı bir kadın, sapıklar arasında kaldı.

Şuarâ  172: Sonra geride kalanları yokettik.

Şuarâ  173: Onların başlarına müthiş bir yağmur yağdırdık. Uyarıcıları umursamayanların başlarına yağan yağmur ne fenadır.

Şuarâ  174: Kuşku yok ki, bu olaydan alınacak dersler vardır. Onların çoğunluğu inanmamış kimselerdir.

Şuarâ  175: Ve yine kuşku yok ki, senin Rabb´in üstün iradeli ve merhametlidir.

Şuarâ  176: Eyke halkı da peygamberlerini yalanladılar.

Şuarâ  177: Hani Şuayb, onlara dedi ki; «Siz hiç Allah´tan korkmaz mısınız?»

Şuarâ  178: Ben size gönderilmiş, güvenilir bir elçiyim.

Şuarâ  179: Öyleyse Allah´tan korkunuz da çağrıma uyunuz.

Şuarâ  180: Ben bu çağrı hizmetime karşılık sizden hiçbir ücret istemiyorum; benim çabalarımın karşılığını verecek olan, alemlerin Rabb´idir.

Şuarâ  181: Ölçme işlemlerinizde dürüst olunuz, eksik ölçenlerden olmayınız.

Şuarâ  182: Tartma işlemlerinde doğru ve duyarlı terazi kullanınız.

Şuarâ  183: Halkın mallarına düşük değer biçmeyiniz, yeryüzünde kargaşa çıkarıp dirliği bozmayınız.

Şuarâ  184: Sizi ve sizden önceki kuşakları yaratan Allah´tan korkunuz.

Şuarâ  185: Eykeliler dediler ki; «Sen büyüye çarpılmış birisin.»

Şuarâ  186: Sen de sadece bizler gibi bir insansın. Senin kesinlikle yalan söylediğin kanısındayız.

Şuarâ  187: Eğer doğru söylüyorsan başımıza gökten parçalar yağdır.

Şuarâ  188: Şuayb «Rabbim neler yaptığınızı herkesten iyi bilir.»

Şuarâ  189: Eykeliler, Şuayb´i yalanladılar. Bunun üzerine «Yakar bulut günü» nün azabı yakalarına yapıştı. O gerçekten müthiş bir günün azabı idi.

Şuarâ  190: Kuşku yok ki, bu olaydan alınacak dersler vardır. Onların çoğunluğu inanmamış kimselerdi.

Şuarâ  191: Ve yine kuşku yok ki, senin Rabb´in üstün iradeli ve merhametlidir.

Şuarâ  192: Hiç kuşkusuz Kur´an, Rabb´in tarafından indirilmiştir.

Şuarâ  193: Onu «güvenilir ruh» (Cebrail) indirdi.

Şuarâ  194: Senin kalbine; uyarıcılardan biri olasın diye.

Şuarâ  195: Açık, yalın bir arapça ile

Şuarâ  196: Kur´an´ın temel ilkeleri, daha önceki ümmetlerin kutsal kitaplarında da yer almıştı.

Şuarâ  197: İsrailoğulları bilginlerinin bu Kur´an´dan haberdar olmaları müşrikler için bir delil değil mi?

Şuarâ  198: Eğer biz Kur´an´ı ana dili arapça olmayan birine indirseydik de,

Şuarâ  199: Onu o müşriklere okusaydı ona yine inanmazlardı.

Şuarâ  200: Böylece inanmamayı ağır suçluların kalplerine aşıladık.

Şuarâ  201: Onlar acıklı azabı görmedikçe ona inanmazlar.

Şuarâ  202: O azapla hiç farkında olmadıkları bir sırada, ansızın yüzyüze gelirler.

Şuarâ  203: O zaman «Acaba bize mühlet verilir mi?» derler.

Şuarâ  204: Onlar azabımızın bir an önce gerçekleşmesini mi istiyorlar?

Şuarâ  205: Baksana, eğer onları yıllarca refah içinde yaşatsak da,

Şuarâ  206: Sonra tehdit edildikleri azap başlarına gelse;

Şuarâ  207: Vaktiyle refah içinde geçirdikleri hayat kendilerine hiçbir fayda sağlamaz.

Şuarâ  208: Yok ettiğimiz her ülkeye mutlaka uyarıcılar gönderdik.

Şuarâ  209: Amaç başlarına gelecekleri kendilerine önceden haber vermektir. Biz zalim değiliz.

Şuarâ  210: Kur´an, şeytanlar tarafından indirilmiş değildir.

Şuarâ  211: Bu onların sıfatları ile bağdaşmaz. Zaten onlar bunu yapamazlar da.

Şuarâ  212: Çünkü onların vahyi işitmeleri engellenmiştir.

Şuarâ  213: Sakın Allah´ın yanısıra başka bir ilaha yalvarma; yoksa azaba çarpılanlardan olursun.

Şuarâ  214: Öncelikle en yakın akrabalarını uyar.

Şuarâ  215: Sana uyan mü´minlere karşı alçak gönüllülük kanatlarını indir.

Şuarâ  216: Eğer hemşehrilerin sana karşı gelirlerse onlara «Ben sizin yaptıklarınızdan uzağım» de.

Şuarâ  217: Üstün iradeli ve merhametli olan Allah´a dayan.

Şuarâ  218: O seni namaza durduğunda görür.

Şuarâ  219: Secde edenler ile birlikte eğilip dikildiğini de görür.

Şuarâ  220: Hiç kuşkusuz O, herşeyi işitir ve herşeyi görür.

Şuarâ  221: Şeytânların kime ineceğini size söyleyeyim mi?

Şuarâ  222: Onlar ne kadar aşırı yalancı ve günah düşkünü varsa onlara inerler.

Şuarâ  223: Onlar, çoğunluğu yalancı olan şeytanların söylediklerine kulak verirler.

Şuarâ  224: Şairlere gelince ancak amaçsız, havai insanlar onların peşinden gider.

Şuarâ  225: Görmüyormusun ki, onlar her vadiye dalarlar.

Şuarâ  226: Ve yapmadıklarını söylerler.

Şuarâ  227: Yalnız iman edip iyi ameller işleyenler, sık sık Allah´ı ananlar ve zulme uğradıklarında zalimlere karşı koyanlar böyle değildirler. Zalimler ne acı bir akıbetle yüzyüze geleceklerini yakında anlayacaklardır.