Zuhruf Suresi Türkçe Meali

Zuhruf  1: Ha, Mim.

Zuhruf  2: Apaçık Kitab´a andolsun ki.

Zuhruf  3: Düşünüp anlamanız için onu Arapça bir Kur´an yaptık.

Zuhruf  4: O, katımızda bulunan ana kitabdadır. Şanı yücedir, hikmetle doludur.

Zuhruf  5: Siz, haddi aşan kimseler oldunuz diye, sizi Kur´an´la uyarmaktan vaz mı geçelim?

Zuhruf  6: Biz, sizden önce gelenlere nice peygamberler gönderdik.

Zuhruf  7: Onlar, kendilerine gelen her peygamberi mutlaka alaya alırlardı.

Zuhruf  8: Bizde bunlardan daha güçlü oları o kavimleri helak ettik. Öncekilere dair nice misaller geçmiştir.

Zuhruf  9: Andolsun onlara: «Gökleri ve yeri kim yarattı?» diye sorsan elbette «Onları, çok üstün, çok bilen Allah yarattı» diyeceklerdir.

Zuhruf  10: O; size yeri beşik kılan ve doğru gitmeniz için yeryüzünde size yollar gösterendir.

Zuhruf  11: Gökten bir ölçüye göre suyu indiren O´dur. Biz onunla kupkuru ölü bir memlekete hayat verdik. İşte böyle sizde tekrar diriltileceksiniz.

Zuhruf  12: Bütün çiftleri Allah yarattı, size bineceğiniz gemiler ve hayvanlar var etti.

Zuhruf  13: Böylece onların sırtına binip, üzerlerine yerleşince, Rabbinizin nimetini anarak «Bunu bizim hizmetimize veren Allah´ın şanı yücedir, yoksa biz bunlara güç yetiremezdik» demeniz içindir.

Zuhruf  14: Biz şüphesiz Rabbimize döneceğiz deyin.

Zuhruf  15: Böyle iken kafirler Allah´a çocuk isnad ettiler. İnsan gerçekten apaçık nankördür, gerçeği inkar eder.

Zuhruf  16: Demek Allah, yarattıkları arasından kızları kendisine alıp da oğulları size verdi öyle mi?

Zuhruf  17: Fakat Rahman olan Allah´a isnad ettiği kız evlat kendilerinden birine müjdelenince, o kimsenin yüzü simsiyah kesilir, öfkesinden yutkunup durur.

Zuhruf  18: Demek süs içinde yetiştirilerek mücadele gücü olmayanı mı Allah´a isnad ediyorsunuz?

Zuhruf  19: Onlar Rahman´ın kulları olan melekleri de dişi saydılar. Acaba meleklerin yaratılışını mı gördüler? Onların bu şahidlikleri yazılacak ve sorguya çekilecekler.

Zuhruf  20: Ve derler ki: “Eğer Rahman dilemiş olsaydı biz onlara kulluk etmezdik.” Buna dair bir bilgileri yoktur onların. Onlar sadece vehimde bulunuyorlar.

Zuhruf  21: Yoksa bundan önce onlara bir kitab verdik de ona mı sarılıyorlar?

Zuhruf  22: Hayır! Sadece «Biz babalarımızı bu din üzerinde bulduk, biz de onların izinde gidiyoruz» dediler.

Zuhruf  23: İşte böyle senden önce hangi memlekete uyarıcı gönderdiysek, mutlaka oranın ileri gelen zenginleri: «Biz babalarımızı bir din üzerinde bulduk, biz de onların izlerine uyarız» dediler.

Zuhruf  24: Ben size, babalarınızı üzerinde bulduğunuz dinden daha doğrusunu getirmiş olsam da yine babalarınızın yolunu mu tutacaksınız? deyince, dediler ki: «Doğrusu biz seninle gönderileni inkar ediyoruz.»

Zuhruf  25: Biz de onlardan intikam aldık. Bak, yalanlayanların sonu nasıl oldu?

Zuhruf  26: Bir zaman İbrahim babasına ve kavmine demişti ki; «Ben sizin taptıklarınızdan uzağım.»

Zuhruf  27: Ben yalnız beni yaratana taparım. Çünkü O, bana doğru yolu gösterecektir.

Zuhruf  28: ve bu tevhid sözünün ardından kalıcı bir söz yaptı ki, insanlar Allah´a dönsünler.

Zuhruf  29: Doğrusu bunları da, babalarını da kendilerine hak ve hakikatı açıklayan bir peygamber gelinceye kadar geçindirdim.

Zuhruf  30: Fakat kendilerine hak gelince: «Bu büyüdür biz onu tanımayız.» dediler.

Zuhruf  31: Ve dediler ki: «Bu Kur´an iki şehrin birinden bir büyük adama indirilmeli değil miydi?»

Zuhruf  32: Rabbinin rahmetini onlar mı paylaştırıyorlar? Dünya hayatında onların geçimliliklerini Biz taksim ettik; birbirlerine iş gördürmeleri için kimini ötekine derecelerle üstün kıldık. Rabbinin rahmeti, onların toplayıp yığdıklarından daha hayırlıdır.

Zuhruf  33: İnsanlar küfürde birleşen bir tek ümmet olmayacak olsaydı, Rahman´ı inkar edenlerin evlerinin tavanları ve üzerine binip çıkacakları merdivenleri gümüşten yapardık.

Zuhruf  34: Evlerinin kapılarını ve üzerlerine yaslanacakları koltukları da hep gümüşten yapardık.

Zuhruf  35: ve nice süsler verirdik. Bütün bunlar sadece dünya hayatının geçici malından ibarettir. Ahiret nimeti ise, Rabbinin katında, Allah´ın azabından sakınıp rahmetine sığınanlara mahsustur.

Zuhruf  36: Kim Rahman´ın Kur´an´ından yüz çevirirse ona, bir şeytanı arkadaş veririz ve o şeytan artık onun ayrılmaz dostudur.

Zuhruf  37: O şeytanlar bunları doğru yoldan çıkardıkları halde bunlar doğru yolda olduklarını sanırlar.

Zuhruf  38: O şeytanın dostu bize geldiği zaman arkadaşına: «Keşke benimle senin aranda doğu ile batı arası kadar uzaklık olsaydı» der. Meğer ne kötü arkadaşmış.

Zuhruf  39: İkiniz de zalim olduğunuz için bugün pişman olmanız size hiçbir fayda vermeyecektir. Çünkü siz azapta ortaksınız.

Zuhruf  40: Ey Muhammed! Sen mi sağırlara işittireceksin, yahut kör ve apaçık sapıklıkta olanı doğru yola ileteceksin?

Zuhruf  41: Eğer biz seni alıp götürürsek (vefat ettirirsek) onlardan intikam alacağız.

Zuhruf  42: Yahut onları tehdit ettiğimiz şeyi sana gösteririz. Bizim onlara gücümüz yeter.

Zuhruf  43: Sen, sana vahyedilene sımsıkı sarıl. Zira sen, dosdoğru yoldasın.

Zuhruf  44: Doğrusu bu Kur´an sana ve ümmetine bir öğüttür, ondan sorumlu tutulacaksınız.

Zuhruf  45: Senden önce gönderdiğimiz peygamberlere sor. Biz Rahman olan Allah´tan başka tapılacak tanrılar mı yapmışız?

Zuhruf  46: Andolsun biz Musa´yı da ayetlerimizle Firavun´a ve ileri gelen adamlarına gönderdik: «Ben alemlerin Rabbinin elçisiyim» demişti.

Zuhruf  47: Onlara ayetlerimizi getirince, birden bire onlarla alay etmeye koyuldular.

Zuhruf  48: Onlara biri diğerinden daha büyük olmayan hiçbir ayet göstermedik. Doğru yola dönmeleri için azaba uğrattık.

Zuhruf  49: Azabı görünce: «Ey büyücü, bizim için Rabb´ine dua et, sende bulunan ahdi hürmetine bizi bağışlamasını dile, artık yola geleceğiz» dediler.

Zuhruf  50: Fakat biz onlardan azabı kaldırınca sözlerinden dönmeye başladılar.

Zuhruf  51: Firavun kavmine şöyle seslenip dedi ki: «Ey kavmim, Mısır mülkü ve şu altından akıp giden ırmaklar benim değil mi? Görmüyor musunuz?

Zuhruf  52: Yoksa ben, kendisi zayıf ve neredeyse söz anlatamayacak durumda bulunan şu adamdan daha hayırlı değil miyim?

Zuhruf  53: Ona altın bilezikler verilmeli, yahud yanında kendisiyle beraber yardımcı melekler gelmeli değil miydi?

Zuhruf  54: İşte Firavun bu şekilde kavmini küçümsedi. Onlar da ona boyun eğdiler. Çünkü onlar yoldan çıkmış bir kavimdi.

Zuhruf  55: Bizi öfkelendirince onlardan intikam aldık, böyle hepsini suda boğduk.

Zuhruf  56: Böylece onları, sonrakiler için hem bir örnek, hem de bir ibret yaptık.

Zuhruf  57: Meryemoğlu İsa, bir misal olarak anlatılınca hemen kavmin yaygarayı bastı.

Zuhruf  58: Bizim tanrılarımız mı hayırlı yoksa o mu? dediler. Bunu sana ancak tartışmak için söylediler. Öyle ya onlar, kavgacı bir toplumdur.

Zuhruf  59: O, sadece kendisine nimet verdiğimiz ve İsrailoğullarına örnek kıldığımız bir kuldur.

Zuhruf  60: Eğer biz dileseydik, sizin yerinize, yeryüzünde melekler yaratırdık da sonra yerinize geçerlerdi.

Zuhruf  61: O kıyametin kopacağını gösterir bir ilimdir. O saatin geleceğinden hiç şüphe etmeyin, bana uyun. Doğru yol budur.

Zuhruf  62: Şeytan sizi bundan alıkoymasın. Çünkü o, sizin için açık bir düşmandır.

Zuhruf  63: İsa açık delilleri getirdiği zaman dedi ki: «Size hikmetle ve ayrılığa düştüğünüz şeylerin bir kısmını açıklamak üzere geldim. Allah´a karşı gelmekten sakının, bana itaat edin.»

Zuhruf  64: Çünkü Allah benim de Rabbim, sizin de Rabbinizdir. O´na ibadet edin. İşte bu, doğru bir yoldur.

Zuhruf  65: Ama aralarından çıkan gruplar, birbiriyle ihtilafa düştüler. Acı bir günün azabı karşısında vay o zulmedenlerin haline!

Zuhruf  66: Onlar illa o saatin kendilerinin hiç farkında olmadıkları bir sırada, ansızın başlarına gelmesini mi bekliyorlar?

Zuhruf  67: O gün takva sahipleri dışında, dost olanlar birbirlerine düşman olurlar.

Zuhruf  68: Ey kullarım, bugün size korku yoktur ve siz üzülmeyeceksiniz.

Zuhruf  69: Onlar, ayetlerimize inanmış ve müslüman olmuş kullarımdı.

Zuhruf  70: Siz ve eşleriniz, ağırlanmış olarak cennete giriniz.

Zuhruf  71: Onların önünde altın tepsiler ve kadehler dolaştırılır. Orada canların çektiği, gözlerin hoşlandığı herşey var. Ve siz, orada ebedi kalacaksınız.

Zuhruf  72: İşte yaptıklarınıza karşılık size miras verilen cennet budur.

Zuhruf  73: Orada sizin için bol bol meyveler vardır, onlardan yersiniz

Zuhruf  74: Suçlular, cehennem azabında ebedi kalacaklardır.

Zuhruf  75: Kendilerinden azab hiç hafiflemeyecektir. Onlar azab içinde ümitsizdirler.

Zuhruf  76: Biz onlara zulmetmedik; fakat onlar kendileri zalim idiler

Zuhruf  77: «Ey Malik! Rabbin bizim işimizi bitirsin!» diye seslenirler. Malik de «Siz böyle kalacaksınız» der.

Zuhruf  78: Andolsun biz size hakkı getirdik; fakat sizin çoğunuz haktan hoşlanmıyorsunuz.

Zuhruf  79: Yoksa bir işe mi karar verdiler? Doğrusu Biz de kararlıyız.

Zuhruf  80: Yoksa bizim, kendilerinin sırlarını ve gizli konuşmalarını işitmediğimizi mi sanıyorlar? Aksine işitiriz ve yanlarındaki elçilerimiz yazmaktadırlar.

Zuhruf  81: De ki: «Eğer Rahman´ın çocuğu olsaydı O´na tapanlardan ilki ben olurdum.»

Zuhruf  82: Göklerin ve yerin Rabbi, Arş´ın da Rabbi olan Allah onların uydurdukları noksan sıfatlardan yücedir, münezzehtir.

Zuhruf  83: Bırak onları, kendilerine söylenen günlerine kavuşuncaya kadar dalsın, oyalansınlar!

Zuhruf  84: Gökteki ilah da, yerdeki ilah da O´dur. O, hakimdir, alimdir.

Zuhruf  85: Göklerin, yerin ve ikisi arasında bulunan herşeyin mülkü kendisine ait olan Allah yücedir. Kıyametin ilmi de O´nun yanındadır ve siz O´na döndürüleceksiniz.

Zuhruf  86: Allah´tan başka tanrı diye yalvardıkları şeyler, şefaat gücüne ve yetkisine sahip değillerdir. Ancak bilerek Hakka şahidlik edenler bunun dışındadır.

Zuhruf  87: Andolsun onlara «kendilerini kim yarattı?» diye sorsan, elbette «Allah» Derler. O halde nasıl haktan çeviriliyorlar?

Zuhruf  88: Resulullah´ın «Ya Rabbi! Bunlar inanmayan bir kavimdir» demesini de Allah biliyor.

Zuhruf  89: Ey Muhammed! Sen şimdilik onlardan yüz çevir ve esenlik dile; yakında bileceklerdir.