Vâkıa  Suresi Türkçe Meali

Vâkıa  1: Kıyamet koptuğu zaman,

Vâkıa  2: Onu hiç kimse yalanlayamayacaktır.

Vâkıa  3: O kimini alçaltır, kimini de yükseltir.

Vâkıa  4: Yeryüzü şiddetle sarsıldığı zaman.

Vâkıa  5: Dağlar paramparça olup,

Vâkıa  6: Toz halinde boşluğa dağıldığı zaman.

Vâkıa  7: Sizler üç gruba ayrıldığınız zaman.

Vâkıa  8: Defterleri sağdan verilenler. Ne mutlu onlara!

Vâkıa  9: Defterleri soldan verilenler. Vay gele başlarına!

Vâkıa  10: Ve öncüler, hep önden gidenler.

Vâkıa  11: Onlar Allah´a yakındırlar.

Vâkıa  12: Bol nimetli cennetlerdedirler.

Vâkıa  13: Çoğu öncü ümmetlerden,

Vâkıa  14: Birazı da sonrakilerdendir.

Vâkıa  15: Altın işlemeli tahtlarda otururlar.

Vâkıa  16: Karşılıklı olarak bu tahtlara kurulurlar.

Vâkıa  17: Hiç ölmeyecek genç hizmetçiler aralarında dolaşır,

Vâkıa  18: Gürül gürül akan bir çeşmeden doldurulmuş testiler, ibrikler ve kadehlerle.

Vâkıa  19: Bu içki ne başlarını ağrıtır, ne de sarhoş eder.

Vâkıa  20: Hoşlarına giden meyvalarla,

Vâkıa  21: İştahla yiyecekleri kuş etleri ile,

Vâkıa  22: Onlara iri gözlü huriler sunulur,

Vâkıa  23: Tıpkı sedefteki inciler gibi.

Vâkıa  24: Yaptıkları iyiliklerin karşılığı olarak,

Vâkıa  25: Orada ne boş ve ne günah içerikli bir söz işitirler.

Vâkıa  26: İşittikleri tek söz «selâm, selâm» dır.

Vâkıa  27: Defterleri sağdan verilenler. Ne mutlu onlara!

Vâkıa  28: Onlar dikensiz sedir ağaçları,

Vâkıa  29: Meyva yüklü muz ağaçları arasında,

Vâkıa  30: Kesintisiz gölgeler altında,

Vâkıa  31: Çağlayan akarsu boylarında,

Vâkıa  32: Bol meyvalar yanında,

Vâkıa  33: Sürekli ve yasaksız,

Vâkıa  34: Yüksek döşekler üzerindedirler.

Vâkıa  35: Biz oradaki hurileri yeniden yarattık.

Vâkıa  36: Onları bakire yaptık.

Vâkıa  37: Eşlerine aşık ve onlarla aynı yaşta,

Vâkıa  38: Defterleri sağdan verilenler için,

Vâkıa  39: Bunların bazıları eski ümmetlerden,

Vâkıa  40: Bazıları da sonrakilerdendir.

Vâkıa  41: Defterleri soldan verilenler. Vay gele başlarına!

Vâkıa  42: Onlar gözeneklerine işleyen kavurucu bir rüzgar önünde ve kaynar su içinde,

Vâkıa  43: Kara ve boğucu bir dumanın gölgesi altındadırlar.

Vâkıa  44: Ne serinliği ve ne de okşayıcılığı var.

Vâkıa  45: Çünkü onlar vaktiyle varlık içinde azıtmışlardı.

Vâkıa  46: Büyük günahı (Allah´a ortak koşmayı) işlemekte ısrar ediyorlardı.

Vâkıa  47: «Ölüp toprak ve kemik yığını olduktan sonra, biz yeniden mi diriltileceğiz?

Vâkıa  48: Eski atalarımız da mı?» diyorlardı.

Vâkıa  49: De ki: «Öncekiler de, sonrakiler de.»

Vâkıa  50: Belirlenmiş bir günün randevusunda bir araya getirileceklerdir.

Vâkıa  51: Sonra siz, ey sapık yalanlayıcılar,

Vâkıa  52: Size kesinlikle Zakkum ağacının meyvası yedirilecektir.

Vâkıa  53: Onunla karınlarınız doldurulacaktır.

Vâkıa  54: Üzerine de kaynar su içeceksiniz.

Vâkıa  55: Onu, içtikçe susayan develer gibi içeceksiniz.

Vâkıa  56: Onlar hesap günü işte böyle ağırlanacaklardır.

Vâkıa  57: Sizleri yaratan biziz, bunu onaylasanıza.

Vâkıa  58: Fışkırttığınız meniyi görüyor musunuz?

Vâkıa  59: Onu siz mi yaratıyorsunuz, yoksa onu yaratan biz miyiz?

Vâkıa  60: Ölümü aranızda plânlayan biziz. Hiç kimse bizim önümüze geçemez.

Vâkıa  61: Amacımız benzerlerinizi yerinize geçirmek ve hepinizi bilmediğiniz bir alemde yeniden diriltmektir.

Vâkıa  62: İlk yaratılmayı bildiniz. Bunu düşünüp ders alsanıza!

Vâkıa  63: Ektiğiniz tohumu görüyor musunuz?

Vâkıa  64: Onu siz mi bitiriyorsunuz, yoksa onu bitiren biz miyiz?

Vâkıa  65: Eğer isteseydik o ekinlerinizi ot kırıntılarına dönüştürürdük de şaşakalırdınız.

Vâkıa  66: Derdiniz ki; «Biz borca battık.»

Vâkıa  67: Daha doğrusu her şeyimizi kaybettik.

Vâkıa  68: İçtiğiniz suyu görüyor musunuz?

Vâkıa  69: Onu siz mi buluttan yere indiriyorsunuz, yoksa onu indiren biz miyiz?

Vâkıa  70: Eğer isteseydik onu acı yapardık. Şükretsenize!

Vâkıa  71: Tutuşturduğunuz ateşi görüyor musunuz?

Vâkıa  72: Onun ağacını siz mi yaratıyorsunuz, yoksa onu yaratan biz miyiz?

Vâkıa  73: Biz onu hem düşündürücü, ibret verici bir uyarıcı, hem de ihtiyacı olanlar için bir yararlanma kaynağı olarak yarattık.

Vâkıa  74: Öyleyse yüce Rabbinin adını noksanlıklardan tenzih et.

Vâkıa  75: Yıldızların yörüngeleri üzerine yemin ederim ki;

Vâkıa  76: Keşke bilseniz bu ne büyük bir yemindir

Vâkıa  77: Bu kitap, yüce Kur´an´dır.

Vâkıa  78: Aslı (Allah katındaki) bir kitapta saklıdır.

Vâkıa  79: Ona sadece tertemiz kimseler el sürebilir.

Vâkıa  80: O, Allah tarafından indirilmiştir.

Vâkıa  81: Şimdi siz bu sözü bu mesajı hafife mi alıyorsunuz?

Vâkıa  82: Yalanlamayı kendinize rızık ve ileriye dönük birikim mi yapıyorsunuz?

Vâkıa  83: Canın boğaza dayandığı an var ya,

Vâkıa  84: O sırada sizler gözlerinizi o can çekişen adama dikersiniz.

Vâkıa  85: Biz ona sizden daha yakınız, ama siz göremezsiniz.

Vâkıa  86: Eğer yeniden diriltilip hesaba çekilmeyecekseniz,

Vâkıa  87: Eğer söylediğiniz doğru ise o çıkmak üzere olan canı geriye döndürsenize!

Vâkıa  88: Eğer ölmek üzere olan kişi Allah´a yakın olanlardan ise;

Vâkıa  89: Esenlik, hoş kokulu çiçekler ve bol nimetli cennet onu bekliyor

Vâkıa  90: Eğer adam defteri sağdan verileceklerden ise,

Vâkıa  91: Defterlerini sağdan alacak olan arkadaşlarının selâmı var sana.

Vâkıa  92: Eğer adam sapık bir inkarcı ise,

Vâkıa  93: O kaynar su sunularak ağırlanır.

Vâkıa  94: Ve cehenneme atılır.

Vâkıa  95: Bu kesin gerçektir.

Vâkıa  96: Öyleyse yüce Rabbinin adını noksanlıklardan tenzih et.